Świetne pytanie i zadane właściwemu scenarzyście — nawet nie pamiętam, czy użyłem dzisiaj dezodorantu.

Nieważne. Łatwo założyć, że Sion cuchnie rozkładającym się mięsem, ale trzeba pamiętać, że umarł dawno temu. Gdy byłem dzieckiem i zdechł grasujący za ścianą szczur, nie mogłem wejść do pokoju bez odruchu wymiotnego przez około tydzień… ale potem smród zaczął się zmniejszać. Coś, co nie żyje od dziesiątek lat jest już odporne na gnicie i rozkład. Staje się tak odwieczne jak sama wojna. Sion roztacza raczej woń żelaza i płomieni, nieodróżnialny od zapachu toczącej się wokół niego bitwy.

Jeśli chodzi o Yoricka, nie jest naprawdę nieżywy dzięki fiolce wody życia, która wisi mu na szyi. Ale wydaje mi się, że nie korzysta z prysznica.

A Kalisty nie da się wyczuć, bo tak naprawdę jej tam nie ma. Możesz wyczuć jedynie ślad jej duchowej obecności na świecie, na przykład delikatną smużkę ozonu.

Tego właśnie możesz się spodziewać, jeśli spotkasz któregoś z tych bohaterów osobiście. Uśmiechnij się, zachowaj maniery i pamiętaj: po eonach dziwnych przygód nawet najgorszy smród się ulatnia…

Były…?

Rzeczywiście nazwa Runeterra (dosłownie „runiczny świat”) nawiązuje do Run Świata — te niewyobrażalnie potężne artefakty są właściwie narzędziami stworzenia, których nieznane niebiańskie byty użyły, by stworzyć zupełnie nowy wymiar istnienia. Z jakiegoś powodu prace przerwano i pozostały nieukończone, a runy walają się w nieładzie, ukryte w świecie, który miały stworzyć.

Runy w grze MOBA League of Legends nie są Runami Świata, ale wyrazem runicznej magii. Są specyficznym sposobem modyfikowania twojego stylu gry, pozostawiającym wiele miejsca na wprowadzenie innych rodzajów run w przyszłości.

Bandle City to tylko jedno z wielu miejsc w wymiarze duchowym mieniące się kolorami nieznanymi dla tych, którzy nie przekroczyli granicy oddzielającej je od wymiaru śmiertelników. Lulu wielokrotnie pytała swojego towarzysza, Pixa, o to, skąd pochodzi. Zamiast udzielić odpowiedzi, zwykle rzucał się na główkę w sam środek najbliższego kwiatu lilii. Lulu uznała zatem, że urodził się jako strączek, z którego wykiełkował duszek, którym już pozostał.

Podobnie jak w świecie rzeczywistym, wielu obywateli Runeterry zawiera małżeństwa (lub nie) z różnych powodów — nie zawsze jest to miłość!

Freljord jest wybitnie matriarchalnym społeczeństwem. Przywódczynie plemienne, takie jak Ashe lub Sejuani, są nazywane „wojmatkami” i często starają się wzmocnić swoją polityczną pozycję, zawierając małżeństwo z członkiem przyjaznego lub wrogiego plemienia. To bywa samo z siebie skomplikowaną sprawą, ponieważ faworyzowanie jednej strony jest postrzegane jako niełaska dla drugiej, dlatego powszechną praktyką wojmatek jest posiadanie w swojej świcie kilku „partnerów krwi”. Należą oni do ich najwaleczniejszych obrońców i najbliższych powierników.

W wielu prowincjach Ionii akceptuje się wspólne mieszkanie partnerów i wychowywanie przez nich dzieci bez zamiaru zawierania formalnego związku. Gdy jednak dochodzi już do tego rytuału, ma on głębokie symboliczne znaczenie i zapewnia błogosławieństwo wielu duchów oraz przodków obu rodzin. Ceremonia przebiega w zrównoważony sposób, a każdy z partnerów pozostaje równy w oczach społeczności teraz i na wieczność.

Zanim Swain przejął kontrolę nad Noxusem, stare szlacheckie rody kładły znacznie większy nacisk na zachowanie swojej linii, niż organizowanie wymyślnych przyjęć weselnych. Spadkobiercy musieli okazywać szacunek rodzicom i udowadniać siłę swojego rodu, a aranżowane sojusze między rodami potrafiły wzniecać zatargi ciągnące się przez pokolenia. Teraz, gdy znaczenie szlachetnie urodzonych zostało bardzo ograniczone przez Tryfariat, te tradycje zaczynają się zmieniać.

Na świecie mamy wiele takich przykładów, ale jestem istotą oziębłą i zgorzkniałą i ogólnie nie przepadam za zbyt długim omawianiem tych spraw. Być może, gdybym spotkał odpowiedniego potwora Dzieci Pustki, moje serce z lodu zaczęłoby mięknąć…

Darius opiekuje się Dravenem odkąd byli dziećmi i chociaż kocha swojego młodszego brata, doskonale zdaje sobie sprawę z jego wad. Być może Darius kiedyś nawet chciał zmienić „Wielkiego Oprawcę” i okiełznać jego nadmiernie… dravenowe cechy, jednak teraz tak manipuluje sytuacją, by te wyjątkowe umiejętności i cechy z wad stawały się zaletami.

W surowym klimacie Freljordu, gdzie ludzie często każdego dnia muszą walczyć o przetrwanie, marzenie o hodowli Poro jest atrakcyjne właśnie dlatego, że nie przynoszą żadnego pożytku! Hodowanie Poro oznacza, że spędzisz życie leniwie w kochającym, ciepłym i puszystym otoczeniu. Kto nie marzyłby o tym w krainie śniegu i lodu, wojowniczych plemion i starożytnego zła czającego się pod skutą mrozem powierzchnią?

Jeśli chodzi o łyse Poro… sądzę, że nikt z nas nie ma ochoty się nad tym zbyt długo zastanawiać.