Σε γενικές γραμμές, οι Ήρωες δεν παρουσιάζουν σημαντικές μεταβολές στο ποσοστό νικών τους σε συγκεκριμένα Φαράγγια των Στοιχείων (στις πιο εξόφθαλμες περιπτώσεις η διαφορά κυμαίνεται στο 1%). Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η ιδανική κατάσταση για το παιχνίδι, καθώς τα διαφορετικά Φαράγγια ανανεώνουν το περιβάλλον του παιχνιδιού, αλλά δεν ευνοούν ή δυσκολεύουν ιδιαίτερα μια συγκεκριμένη ομάδα. 

Επίσης, όταν τα Φαράγγια των Στοιχείων δημιουργούν πιο στενούς και σκοτεινούς χάρτες που ευνοούν τις ενέδρες (Ωκεανός, Βουνό) διασφαλίζουμε την υγιή ισορροπία του παιχνιδιού με ενισχύσεις που αυξάνουν την άμυνα. Σε τελική ανάλυση, αυτές οι επιδράσεις συνήθως αλληλοεξουδετερώνονται μεταξύ τους. 

Συγκεκριμένα για τον Ρένγκαρ, που όλοι φοβόμασταν ότι μπορεί να ξεφύγει εντελώς στο Φαράγγι του Ωκεανού, τελικά είναι λίγο χειρότερος στον συγκεκριμένο χάρτη (ποστ στα Αγγλικά). Ο καλύτερος χάρτης του είναι το Φαράγγι της Κόλασης, μάλλον επειδή η ενίσχυση της ζημιάς συνδυάζεται καλά με την άμεση ζημιά των ικανοτήτων του. Όμως, ακόμα και στην περίπτωση του Ρένγκαρ, στον χειρότερο χάρτη του έχει διαφορά -0,25% και στον καλύτερο +0,31%, άρα έχει να κάνει περισσότερο με το πόσο καλά παίζεις και όχι τόσο με τον χάρτη που θα σου τύχει.

Θα πρέπει πρώτα να εξηγήσουμε γιατί καταργήσαμε την Κλεπτομαντεία. Η Κλεπτομαντεία είχε δύο πλευρές: σας έδινε περισσότερα αναλώσιμα για να παίξετε και περισσότερο Χρυσό μακροπρόθεσμα. Όμως, στο τέλος της Σεζόν 8, ήταν φανερό πλέον ότι κανένα από αυτά τα πλεονεκτήματα δεν ήταν αρκετό για να σας κάνει να προτιμήσετε αυτόν τον Ρούνο, εκτός και αν παίζατε με κάποιον Ήρωα που μπορούσε να τον ενεργοποιήσει πολύ συχνότερα από οποιονδήποτε άλλον. Κατά συνέπεια, στη Σεζόν 9 αποφασίσαμε να εστιάσουμε σε ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά και να το αναπτύξουμε, ώστε να γίνει χρήσιμο υπό ιδανικές συνθήκες και σε άλλους Ήρωες, πέρα από τον Έζρεαλ και τον Γκάνγκπλανκ.

Τα αναλώσιμα αντικείμενα στο League δεν έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον τρόπο παιχνιδιού τους (δίνουν απλώς στατιστικά ή αναπληρώνουν κάτι), άρα αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να μετατρέψουμε την Κλεπτομαντεία σε έναν Ρούνο για φαρμάρισμα, ο οποίος έδινε πλεονέκτημα Χρυσού. Αν και όντως εκπλήρωσε τον στρατηγικό του στόχο, δηλαδή να τιμωρεί τους παίκτες που παίζουν βαρετά στη λωρίδα φαρμάροντας διαρκώς, πιστεύουμε ότι δημιουργούσε μια υπερβολικά δυσάρεστη εμπειρία, κάνοντας ανυπόφορες τις περιπτώσεις με σημαντικές διαφορές εμβέλειας μεταξύ των αντιπάλων στη λωρίδα.

Εφόσον δεν είχαμε αναλώσιμα αντικείμενα που μας ικανοποιούσαν —και επειδή δεν θέλαμε να κρατήσουμε την Κλεπτομαντεία ως Ρούνο που καθόριζε την οικονομία του παιχνιδιού— ήταν προφανές ότι έπρεπε να κάνουμε μια πιο σημαντική αλλαγή.

Το πρώτο βήμα ήταν να διερευνήσουμε την πιθανότητα να δημιουργήσουμε ελκυστικά βραχυπρόθεσμα πλεονεκτήματα. Μπορούμε να σχεδιάσουμε ικανοποιητικούς μηχανισμούς παιχνιδιού, αν δεν είμαστε αναγκασμένοι να περιοριστούμε στα υπάρχοντα αναλώσιμα του League; Οι προσπάθειές μας σε αυτόν τον τομέα είχαν σχετικά καλά αποτελέσματα. Κάποια στιγμή, ο Ρούνος έδινε μία από πέντε πιθανές ενισχύσεις κάθε λεπτό, οι οποίες πρόσφεραν πολύ συγκεκριμένα οφέλη, όπως «Θαμνέδρα: Δίνει επιτάχυνση και ζημιά όταν βγαίνετε από τους θάμνους» και «Κατάκτηση: Προκαλείτε μπόνους ζημιά σε στόχους». Αλλά αυτές οι ενισχύσεις ήταν κάπως περίπλοκες για το σύστημα Ρούνων. Το επόμενο λογικό βήμα ήταν να δώσουμε άλλους Θεμελιώδεις Ρούνους, αντί για ενισχύσεις. Αυτή η λύση είναι λιγότερο περίπλοκη, γιατί δεν προσθέτει στο παιχνίδι κάποιο νέο στοιχείο που πρέπει να μάθουν οι παίκτες, ενώ, παράλληλα, τους δίνει την ευκαιρία να κάνουν έξυπνες επιλογές.

Πέρα από όλα αυτά, ο Λίθος του Παντός είναι περισσότερο ένας Ρούνος εξερεύνησης του στυλ παιχνιδιού ενός παίκτη, παρά ένας Ρούνος που αντιστοιχεί σε συγκεκριμένους Ήρωες. Σίγουρα υπάρχουν παίκτες που θα χαρούν να πειραματιστούν μαζί του, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι αυτό το «μίνι παιχνίδι» δεν είναι για όλους. Ιδανικά, θα γίνει ένας λειτουργικός Ρούνος που δεν θα κάνει τους παίκτες να αισθάνονται αναγκασμένοι να τον επιλέξουν. Δεν έχει φτάσει ακόμα σε αυτό το επίπεδο, αλλά ευτυχώς βγάζουμε συχνά νέες ενημερώσεις. Η ρύθμιση των Ηρώων και των Θεμελιωδών Ρούνων έχει γίνει μια αλληλένδετη διαδικασία, η οποία πολλές φορές καταλήγει να περιορίζει τις επιλογές των παικτών, παρόλο που θέλαμε να πετύχουμε ακριβώς το αντίθετο με την προσθήκη των Ρούνων. Ελπίζουμε ότι ο Λίθος του Παντός θα καταφέρει να σπάσει αυτόν τον κύκλο.

Καλή ερώτηση που σηκώνει πολλή συζήτηση! Πρώτα, όμως, ας μιλήσουμε λίγο γενικά για την καμπύλη εξειδίκευσης. Ο Meddler έχει κάνει κάποιες αναφορές σε αυτό το θέμα (ποστ στα Αγγλικά) σε προηγούμενα άρθρα «Quick Gameplay Thoughts», αλλά ορίστε μια υπενθύμιση:

Η καμπύλη εξειδίκευσης είναι ένα μέσο μέτρησης της αύξησης της απόδοσης των Ηρώων, ανάλογα με τον αριθμό των παιχνιδιών στα οποία τους χρησιμοποιεί ο παίκτης. Συνήθως, παρατηρούμε πώς αλλάζει η απόδοση σε 30 παιχνίδια, για να δούμε τι ισχύει για τους έμπειρους παίκτες, και σε 100 παιχνίδια, για να δούμε τι ισχύει για τους κορυφαίους παίκτες. 

Ορισμένοι Ήρωες βελτιώνονται ΠΟΛΥ καθώς αυξάνεται η εμπειρία του παίκτη (για παράδειγμα, οι Ζόη και Αζίρ βελτιώνουν το ποσοστό νικών τους κατά ~11% σε 30 παιχνίδια). Αυτοί οι Ήρωες συνήθως έχουν συνδυασμούς ικανοτήτων δύσκολους στην εκτέλεση, με υψηλή πιθανότητα αποτυχίας. Όσο μαθαίνετε να τους χρησιμοποιείτε αποτελεσματικά και μειώνετε το ποσοστό αποτυχίας σας με την επανάληψη, βελτιώνεστε γρήγορα και σημαντικά. Άλλοι Ήρωες δεν τιμωρούν τόσο πολύ τα λάθη σας, επομένως δεν βελτιώνονται τόσο πολύ (οι Βάρους και Μπραντ, για παράδειγμα, βελτιώνονται κατά ~2-4%). 

Μετά από 30 παιχνίδια, η απόδοση των περισσότερων Ηρώων αρχίζει να σταθεροποιείται και τα επιπλέον παιχνίδια έχουν ολοένα και λιγότερη σημασία. Ωστόσο, ορισμένοι Ήρωες συνεχίζουν να αναπτύσσονται σημαντικά πέρα από αυτό το σημείο, ξεπερνώντας μερικές φορές τα 100 και 200 παιχνίδια. Εντελώς υποκειμενικά, πιστεύω ότι σε αυτό το σημείο συμβαίνει η πραγματική «εξειδίκευση». Τα πρώτα 30 παιχνίδια συνήθως έχουν να κάνουν με την εκμάθηση των βασικών στοιχείων του Ήρωα και τη μείωση των λαθών κατά τη χρήση του. Στη συνέχεια, αφού πάρετε το κολάι και πάψετε να κάνετε λάθη, τότε είναι που εξειδικεύεστε πραγματικά στον Ήρωα και μαθαίνετε να αξιοποιείτε σωστά όλο του το κιτ στα επόμενα 100 παιχνίδια. 

Κάποιοι Ήρωες έχουν απότομη καμπύλη εξειδίκευσης στα 30 παιχνίδια, η οποία ομαλοποιείται στα 100 παιχνίδια. Σε άλλους συμβαίνει το αντίθετο. Ας δούμε μερικά ακόμα παραδείγματα για να εξετάσουμε τις διαφορές. Παραθέτω εδώ τις αλλαγές στα 30 και στα 200 παιχνίδια, για να φανεί καλύτερα η διαφορά:

• Ο Ρένεκτον βελτιώνεται κατά 4% στα πρώτα 30 παιχνίδια και επιπλέον 4% στα επόμενα 170 παιχνίδια. 
• Η Ανίβια βελτιώνεται κατά ~10% στα πρώτα 30 παιχνίδια, αλλά μόνο κατά ~2% στα επόμενα 170 παιχνίδια. 
• Ο Ρένγκαρ βελτιώνεται κατά 8% στα πρώτα 30 παιχνίδια και επιπλέον 7% στα επόμενα 170 παιχνίδια!

Με αυτά τα δεδομένα υπόψη μας, ας επιστρέψουμε τώρα στον Αφέλιος. Όπως έχουμε πει πολλές φορές, ο τρόπος παιχνιδιού του είναι πολύ απαιτητικός, άρα οι ειδικοί μας προβλέπουν ότι θα βελτιωθεί κατά ~10-12% στα πρώτα 30 παιχνίδια και επιπλέον ~4-5% μέχρι να συμπληρώσει 100 παιχνίδια. Αυτό σημαίνει ότι αναμένεται να έχει… την πιο απότομη καμπύλη εξειδίκευσης στο παιχνίδι.

Όπως είπα πριν, όμως, το θέμα σηκώνει συζήτηση! Προσωπικά, πιστεύω ότι η διαφορά στα πρώτα 30 παιχνίδια θα είναι κάπως μικρότερη από τις προβλέψεις, γιατί θεωρώ ότι αφήνει λιγότερα περιθώρια λάθους από τους υπόλοιπους Ήρωες με υψηλές απαιτήσεις εξειδίκευσης. Αν τον χρησιμοποιήσετε σαν κανονικό Σκοπευτή, δεν θα έχετε άσχημα αποτελέσματα. Ωστόσο, μέχρι να φτάσετε στο σημείο να κατανοήσετε πλήρως τη σειρά των όπλων και να μάθετε να σχεδιάζετε τις κινήσεις σας εκ των προτέρων ή να αντιδράτε με τον κατάλληλο τρόπο, θα χρειαστείτε πολύυυυυ χρόνο. Βέβαια, αξίζει να επενδύσετε αυτόν τον χρόνο γιατί θα έχετε και αντίστοιχα οφέλη στο παιχνίδι σας. Γι’ αυτό πιστεύω ότι θα είναι ένας από αυτούς τους Ήρωες που συνεχίζουν να αναπτύσσονται πέρα από τα 100 και τα 200 παιχνίδια και προβλέπω ότι σε εκείνο το σημείο θα εδραιώσει τη θέση του ως ο πιο απαιτητικός Ήρωας στο παιχνίδι για όποιον θέλει να τον μάθει πραγματικά!