Η Σέννα είναι μια πολύπλοκη γυναίκα. Την έχει καταραστεί η Μαύρη Ομίχλη από τότε που ήταν παιδί. Εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του άντρα που θα ερωτευόταν αργότερα. Σκοτώθηκε από ένα τρομακτικό και συνάμα αστείο πράσινο φάντασμα και παγιδεύτηκε στο φανάρι του για έξι χρόνια. Και… μετά; Ένα Ντεμασιανό ράντσο στα προάστια με έναν λευκό φράχτη, ένα Παγκ’μο για να φέρνει την εφημερίδα και 2,5 παιδιά;

Όχι. Αυτό δεν αρκεί για την πρώτη Σκοπευτή Υποστήριξης του League. Θέλει περισσότερα. Να βάλει τέλος στη Μαύρη Ομίχλη. Να ελευθερωθεί από την κατάρα που κάνει την Ομίχλη να την κυνηγά ακόμα. Να λυτρώσει όλες τις ψυχές που υποφέρουν μέσα στο φανάρι του Θρες. Να τα κάνει όλα αυτά με ένα τέλειο όπλο.

Όλα ξεκίνησαν με ένα Μεγάλο Γ*&I@?$ Όπλο

«Ένας από τους λόγους που αγαπήσαμε τους Ζάια και Ρακάν ήταν επειδή θα μπορούσατε να είστε ένα αληθινό ζευγάρι στην Κάτω λωρίδα,» λέει ο Επικεφαλής Σχεδιασμού August «August» Browning. «Θέλαμε η Σέννα να είναι Ηρωίδα Υποστήριξης, ώστε να μπορεί να παίξει στην ίδια λωρίδα με τον Λούσιαν, ωστόσο ξέραμε ότι θα έπρεπε να έχει ένα όπλο, επειδή είχε ένα πριν παγιδευτεί. Δεν υπήρχαν Σκοπευτές Υποστήριξης στο παιχνίδι, έτσι βρήκαμε έναν τομέα που μπορούσαμε να εξερευνήσουμε.»

Το League έχει ένα μυδραλιοβόλο, ένα κανονικό πολυβόλο, μια καραμπίνα (με πούρο), ένα πολυβόλο Κογκ’Μο, δύο όπλα χειρός, δύο τουφέκια, δύο εκτοξευτές πυραύλων, τρία πιστόλια και έξι καραμπίνες γονάτων. Ωστόσο, έλειπε μία φαντασίωση που αφορούσε τα όπλα: Ένα ΓΤΟ.

Το τεράστιο κανόνι-κειμήλιο της Σέννα ήταν ένα από τα στοιχεία που επηρέασαν τον σχεδιασμό της, διαμορφώνοντας τα πάντα, από το concept art μέχρι τον τρόπο παιχνιδιού της. Σε μία από τις αρχικές προσεγγίσεις του τρόπου παιχνιδιού, κάθε φορά που η Σέννα χρησιμοποιούσε ένα ξόρκι, χρησιμοποιούσε το κλότσημα του όπλου για να ορμήσει σε μια νέα τοποθεσία. Όμως, αυτό της έδινε περισσότερο την αίσθηση Μάγου παρά Σκοπευτή, γι’ αυτό ο August άρχισε να δουλεύει πάνω σε ένα κιτ όπου η Σέννα κρατούσε δύο πιστόλια, όπως ο σύζυγός της.

«Όσο δούλευα σε αυτό, η καλλιτεχνική ομάδα αποφάσισε να σχεδιάσει το μεγάλο όπλο, έτσι κι αλλιώς», εξήγησε ο August. «Και ήταν τόσο εντυπωσιακό, ώστε εγκατέλειψα αμέσως το κιτ πιστολιών και γύρισα πίσω στο ΓΤΟ.»

Ενώ ο August εργαζόταν πάνω στον τρόπο παιχνιδιού, η καλλιτεχνική ομάδα έφτιαξε ένα «Εργαστήρι Σέννα» υπό τον Σχεδιαστή Παιχνιδιού Justin «Riot Earp» Albers, όπου όλοι οι σχεδιαστές που ενδιαφέρονταν για τη Σέννα μπορούσαν να σχεδιάσουν τη δική της εμφάνιση, αλλά και την εμφάνιση του όπλου της.

«Έπρεπε να σκεφτούμε τι είναι το φανταστικό όπλο», λέει ο Riot Earp. «Μια ιδέα που είχε ένας σχεδιαστής ήταν ένα όπλο που απαρτιζόταν από ένα αμάλγαμα διαφόρων όπλων των Φρουρών, τα οποία συνδυάζονταν με κάποιον τρόπο. Βρήκαμε την ιδέα πολύ καλή και, αφού τη δουλέψαμε για λίγο, καταλήξαμε με ένα όπλο που ήταν φτιαγμένο από τους φωτόλιθους των άλλων Φρουρών που είχε αιχμαλωτίσει ο Θρες.»

Μια και το League δεν είχε ποτέ ένα όπλο που να μπορεί να χαρακτηριστεί αποκλειστικά ως ξεχωριστή μονάδα, υπήρξαν ορισμένα προβλήματα όταν η ομάδα δοκίμαζε το όπλο μέσα στο παιχνίδι. Σε κάποιο σημείο, η Σέννα έμοιαζε να κραδαίνει το ρόπαλο του Έκκο, σε πενταπλάσιο μέγεθος. Το κοπάνημα εχθρών με ένα τεράστιο ρόπαλο δεν πραγματώνει ακριβώς τις προσδοκίες για έναν Σκοπευτή Υποστήριξης, γι’ αυτό η ομάδα έπρεπε να λύσει προβλήματα με δημιουργικό τρόπο, προκειμένου να διορθώσει τα κινούμενα γραφικά.

Προκειμένου να σχηματίσουν οι γραφίστες κινούμενων γραφικών μια ρεαλιστική ιδέα για το πώς κινείται κάποιος που κουβαλάει ένα όπλο τέτοιου μεγέθους, ένα από τα μέλη της ομάδας δημιούργησε μια έκδοση του όπλου σε φυσικό μέγεθος. Αυτό βοήθησε να εξελιχθούν τα κινούμενα γραφικά, από το κοπάνημα εχθρών με ένα υπερμεγέθες ρόπαλο, σε βολές εναντίον τους με ένα ΓΤΟ.

Με το σχέδιο του όπλου κλειδωμένο (και οπλισμένο), η ομάδα έστρεψε την προσοχή της σε μια άλλη πτυχή του σχεδιασμού της Σέννα: Ποια είναι τελικά αυτή η γυναίκα;

Δεν υπάρχει Φως χωρίς Σκοτάδι

Η διχοτομία είναι το κλειδί στον σχεδιασμό της Σέννα: το φως και το σκοτάδι, η εποχή πριν και μετά το φανάρι, η ζωή και ο θανάτος.

Έως πρόσφατα, η μόνη «επίσημη» απεικόνιση της Σέννα ήταν αυτή μιας τρομοκρατημένης γυναίκας, παγιδευμένης στο φανάρι του Θρες, αλλά αυτή η εκδοχή της Σέννα δεν θα μπορούσε να αναπαριστά τη γυναίκα που είχε ελευθερωθεί. Μετά από έξι μαρτυρικά χρόνια μέσα στο φανάρι, δεν θα μπορούσε να είναι η ίδια.

«Όλοι πιστεύουν ότι γνωρίζουν την ιστορία του Λούσιαν και της Σέννα» εξηγεί ο Βασικός Συγγραφέας αφηγηματικού περιεχομένου David «Interlocutioner» Slagle. «Όμως, το μόνο που ξέρουμε είναι ότι ο Θρες σκότωσε τη Σέννα. Αν το αναλύσουμε, ήταν μια γυναίκα που οριζόταν από τη σχέση της με τον σύζυγό της και με τον βασανιστή της. Έτσι έπρεπε να καταλάβουμε τι ήταν αυτό που την έκανε αυτή που είναι, έξω από τα πλαίσια αυτών των σχέσεων.»

«Από θεματική σκοπιά, ένιωσα ότι η διττή υπόσταση ήταν πραγματικά σημαντική» λέει ο August. «Πρόκειται για κάποια που εγκλωβίστηκε σε ένα απαίσιο, διαβολικό μέρος, και αυτό είναι κάτι που σε αλλάζει.»

Μια από τις πιο μεγάλες προκλήσεις της ομάδας ήταν να αποτυπώσει με ακρίβεια την προσωπικότητα της Σέννα.

Αφότου παγιδεύτηκε μέσα στο φανάρι του Θρες, η Σέννα συνειδητοποίησε ότι η Ομίχλη την είχε κυνηγήσει για τόσο μεγάλο διάστημα, εξαιτίας της έξτρα φλόγας ζωής που έχει μέσα της, και ότι η Ομίχλη ενεργεί στην πραγματικότητα με έναν σκοπό, αναζητώντας αυτήν τη φλόγα. Επίσης, απέκτησε κάποιο είδος οικειότητας με τις άλλες ψυχές που ήταν παγιδευμένες από την Ομίχλη. Μολονότι όσοι βρίσκονται έξω, συμπεριλαμβανομένου και του συζύγου της, μπορεί να τις θεωρούν καταραμένες, η Σέννα κατανοεί τον πόνο τους και ξέρει ότι δεν θέλουν να συμμετέχουν στο σχέδιο της Ομίχλης. Και όταν απελευθερώνεται, ξέρει καλά ότι ο μόνος τρόπος να τελειώσει την Ομίχλη, είναι να χρησιμοποιήσει τη σκοτεινή δύναμή της.

Είναι δύσκολο να αποτυπώσεις αυτού του είδους τον πόνο και τα βάσανα, χωρίς να δημιουργήσεις έναν οργισμένο και ακραίο χαρακτήρα, που όμως δεν θα έχει βάθος. Ωστόσο, η Σέννα δεν ήταν διατεθειμένη να αφήσει το παρελθόν της να καταστρέψει τη ζωή της. Μπορεί ακόμα να δει τα πράγματα με χιούμορ, έστω κι αν για τους άλλους, η αίσθηση του χιούμορ της είναι… κάπως περίεργη. Και, μολονότι ο Interlocutioner ήξερε ακριβώς τι ήθελε, μερικές φορές ήταν δύσκολο να εξηγήσει το ωμό, βιτριολικό χιούμορ της Σέννα που έκανε τους άλλους να μην ξέρουν αν αστειεύεται ή όχι.

Αφήγηση της ιστορίας της στο παιχνίδι

Αφού κατανοήσαμε καλύτερα ποια είναι η Σέννα και πώς έφτασε ως εκεί, εστιάσαμε ξανά στον τρόπο παιχνιδιού της. Πώς δείχνεις τον χαρακτήρα της Σέννα μέσα από τις ικανότητές της; Τι μορφή έχουν οι ικανότητές της όταν η ίδια έχει τόσο αντίθετες πτυχές στον χαρακτήρα της; Και πώς τα κάνεις να λειτουργούν μαζί όλα αυτά στον ρόλο του Σκοπευτή Υποστήριξης;

Η απάντηση ήρθε μέσα από τη σκέψη σχετικά με το τι πέρασε η Σέννα από την τελευταία φορά που την είδαμε.

Για να δώσουμε στη Σέννα μια αίσθηση κλιμάκωσης χωρίς την ανάγκη να έχει CS (ή KS) ή να αγοράζει αντικείμενα που προορίζονται καθαρά για Σκοπευτές, η ομάδα αποφάσισε να της επιτρέψει να ενιχύεται ανάλογα με τον αριθμό ψυχών που συλλέγει, περίπου όπως λειτουργεί η Παθητική του Θρες. Όμως, τελικά, αντί να απορροφά τις ψυχές, χρησιμοποιεί την κατάρα της για να προσελκύσει την Ομίχλη, ελευθερώνοντάς τις έτσι από το μαρτύριό τους. (Στο παιχνίδι, αυτό σημαίνει ότι κάνει αυτόματες επιθέσεις σε ψυχές για να πάρει τις ενισχύσεις τους, αντί να περνάει από πάνω τους.) Και με κάθε κομμάτι Ομίχλης που απορροφά, γίνεται πιο ισχυρή, αποθηκεύει την ισχύ της Ομίχλης στο όπλο της και την εξαπολύει σε όποιον επιτίθεται.

Αυτό, όμως, είναι μόνο ένα κομμάτι του κιτ της. Και τα υπόλοιπα;

Η Σέννα δεν έχασε όσα έμαθε μέσα από χρόνια εκπαίδευσης και μαχών στο πλευρό του Λούσιαν και των Φρουρών, μολονότι ήταν παγιδευμένη στο φανάρι του Θρες για χρόνια. Διατηρεί ακόμα τη σύνδεση με την προηγούμενη ζωή της και η ομάδα ήθελε να το δείξει αυτό μέσα στο παιχνίδι. Γι’ αυτό, η Σέννα μοιράζεται το Q του Λούσιαν, αλλά ενώ το δικό του λέγεται Διαπεραστικό Φως, το δικό της είναι το Διαπεραστικό Σκοτάδι.

Όμως… αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως πέθανε. Πέρασε έξι χρόνια βασανιζόμενη και βλέποντας άλλες παγιδευμένες ψυχές να υπομένουν τις δικές τους μορφές βασανιστηρίων. Ακόμα και μέσα από όλα αυτά, κέρδισε κάτι από την Ομίχλη: τη δύναμη να μετατρέπει τον εαυτό της και τους συμμάχους της σε φαντάσματα.

Η ομάδα ήθελε να δείξει ότι, μολονότι η Σέννα είναι ελεύθερη, ο χρόνος που πέρασε μέσα στο φανάρι την έχει σημαδέψει για πάντα και την έχει κάνει πιο δυνατή. Συνδυάζοντας τη δύναμη της κατάρας της, την εκπαίδευσή της ως Φρουρός και τον χρόνο που πέρασε στο φανάρι, η Σέννα μπορεί να εξαπολύσει μια ισχυρή έκρηξη Ομίχλης και φωτός που αποδεκατίζει τους εχθρούς και θεραπεύει τους συμμάχους στο διάβα της.

Μόνο χρησιμοποιώντας όλες τις πτυχές της —τον πόνο και την αγάπη της— μπορεί να τελειώσει πραγματικά την Ομίχλη και να σώσει τη Γη των Ρούνων. Ακόμα και στο τέλος, αφού σκοτώθηκε και βασανίστηκε από τον Θρες, νίκησε.

Έτσι έζησαν αυτοί καλά… Ή και όχι

Και τώρα που είναι ελεύθερη η Σέννα;

«Μπορεί και να μη ζήσουν καλά, τελικά. Τα πράγματα δεν ήταν πάντα ρόδινα ως τώρα» εξηγεί ο Interlocutioner. «Αλλά θέλαμε να τους δώσουμε μια ευκαιρία να νιώσουν αγάπη και όχι μόνο πόνο. Η Σέννα ξέφυγε. Δεν υπομένει πλέον συνεχή βασανιστήρια. Και ο Λούσιαν ξαναβρήκε τη γυναίκα του. Δεν είναι ιδανικό, αλλά είναι αληθινό. Θέλω η αγάπη τους να είναι αληθινή.»