Όπως ανακοινώσαμε πριν λίγους μήνες, το Clash χρειάζεται αρκετή δουλειά στο παρασκήνιο για να επιστρέψει και να είναι έτοιμο για την τελική του κυκλοφορία. Κάναμε μερικές δοκιμές στο PBE, και αυτή τη στιγμή εξετάζουμε κάθε περιοχή στη σειρά, για να βεβαιωθούμε ότι οι διορθώσεις που κάναμε θα είναι αρκετές. Αν δεν έχετε παίξει ακόμα σε δοκιμή μίνι-Clash, θα έχετε σύντομα την ευκαιρία να το κάνετε! Η κλίμακα αυτών των δοκιμών θα αυξάνεται καθώς θέτουμε ως προτεραιότητα τη σταθερότητα της υπηρεσίας.

Δοκιμάζουμε τρεις μεγάλες αλλαγές στο Clash: μια Κλιμακωτή Φάση Ανίχνευσης, για να κατανέμεται καλύτερα ο αριθμός των παιχνιδιών που ξεκινούν ταυτόχρονα, μια βελτιωμένη ροή στο παρασκήνιο, για να ξεκινούν ορισμένα συστήματα που βασίζονταν το ένα στο άλλο για την εκκίνηση των παιχνιδιών Clash και ένα Εργαλείο Αποκατάστασης Καταστροφής σε περιπτώσεις όπου χρειάζεται να παρατείνουμε εύκολα ή να επιστρέψουμε σε κάποια φάση παιχνιδιού.

Μέχρι τώρα, τα αποτελέσματα είναι πολλά υποσχόμενα. Αλλά έχουμε ακόμα δρόμο μπροστά μας πριν ετοιμάσουμε τη λειτουργία για πλήρη κυκλοφορία. Ευχαριστούμε πολύ για την υπομονή που δείχνετε, όσον καιρό χρειάζεται να το κάνουμε σωστά.

Αυτή είναι μια τρομερή πολύπλοκη ερώτηση, και ας αποτελείται από μόνο εννέα λέξεις. Όταν αναλογιζόμαστε τις Αμφιέσεις που ήταν οι «πιο δύσκολες» στην κατασκευή τους, πρέπει να ρωτήσουμε και εμείς κάτι: Τι εννοείτε με τη λέξη «δύσκολη»;

Ορίστε μερικοί διαφορετικοί τρόποι που πιστεύουμε ότι μπορούμε να απαντήσουμε:

Από άποψη χρόνου, η Λουξ των Στοιχείων ήταν η πιο απαιτητική Αμφίεση, με όλες τις μορφές, τα κινούμενα γραφικά, τα οπτικά και τα ηχητικά εφέ που περιλάμβανε. Όμως η βασική ιδέα δεν άλλαξε και πολύ από την αρχική. Ξέραμε τι θέλαμε να κάνουμε και βαλθήκαμε να το κάνουμε.

Από άποψη χρόνου και αριθμού ατόμων που χρειάστηκε να δουλέψουν συγχρονισμένα, η σειρά από πρόσφατες Αμφιέσεις K/DA ίσως να είχε την πιο δύσκολη κατασκευή που έχουμε κάνει τα τελευταία χρόνια. Έπρεπε να κάνουμε πάρα πολλή έρευνα και να δοκιμάσουμε πολλά διαφορετικά σχέδια, ενώ εφαρμόσαμε τεράστιες ποσότητες σχολίων και αναθεωρήσεων. Βάσει αυτών, οι δημιουργοί Concept Art (που ήταν στην πραγματικότητα οι πραγματικοί ήρωες αυτής της θεματολογίας) πέρασαν πάνω από 70 διαφορετικές εκδόσεις σχεδίων, ώστε να βεβαιωθούν ότι οι Αμφιέσεις φαίνονται τρομερές στο παιχνίδι και ότι τιμούν παράλληλα το είδος. Κανονικά, οι Αμφιέσεις στα 1350 περνάνε περίπου πέντε διαφορετικές εκδοχές, ανάλογα με την πολυπλοκότητά τους. Άρα, ναι, ήταν παλούκι η όλη φάση.

Βεβαίως και υπάρχουν. Όπως και στον πραγματικό κόσμο, οι διακρίσεις συχνά προέρχονται από τον φόβο, τον πόνο ή την άγνοια…

Η Ιονία ήταν μια αρμονική, ισορροπημένη χώρα (συνήθως) μέχρι που επιτέθηκε η Νόξους. Ως αντίδραση, όσοι υπέφεραν περισσότερα στα χέρια των εισβολέων έγιναν πολύ πιο επιθετικοί, εγκαταλείποντας πολλές από τις παλαιότερες πνευματικές παραδόσεις τους, ώστε να αντιμετωπίσουν την άμεση σύγκρουση. Συγκεκριμένα, από τότε που τελείωσε ο πόλεμος, η επαρχία του Ναβόρι έχει γίνει γνωστή για την έντονη εθνικιστική καχυποψία που δείχνουν οι κάτοικοί της προς τους μη-Ιόνιους.

Και δεν είναι μόνο οι κάτοικοι της Ιονίας που έχουν λόγο να μισούν τους Νοξιανούς. Για όποιον δεν είναι μέρος της Αυτοκρατορίας, η Νόξους φαντάζει σαν σκληρός καταπιεστής και πολλά ανεξάρτητα έθνη αρνούνται την είσοδο σε Αυτοκρατορικούς απεσταλμένους στα εδάφη τους. Αν όμως το δει κανείς από την άλλη πλευρά, μπορεί να ισχυριστεί ότι η Νόξους είναι μία από τις λίγες πραγματικά αξιοκρατικές κοινωνίες του Βάλοραν, χωρίς διακρίσεις. Και αυτό επειδή το άτομο κρίνεται από τα λόγια και τις πράξεις του, αντί για τη γενεαλογία του ή κάποιες ιδέες περί «πεπρωμένου». Ο καθένας στη Γη των Ρούνων μπορεί να γίνει Νοξιανός, εφόσον δεχτεί να υπηρετεί πρωτίστως την Αυτοκρατορία.

Οι Ράκορ του Όρους Τάργκον συμφωνούν ότι η ζωή και η μαγεία είναι δώρα από τους ουρανούς και τις ουράνιες δυνάμεις που κατοικούν εκεί. Ακόμα και έτσι όμως, όσοι ακολουθούν την επικρατέστερη πίστη των Σολάρι συμπεριφέρονται σε όσους λατρεύουν τη σελήνη (γνωστοί ως Λουνάρι) ως άθλιους αιρετικούς, που πρέπει να εξοριστούν ή να σκοτωθούν. Η ειρωνεία είναι ότι σε εξωτερικούς παρατηρητές, αυτές οι δύο ομάδες δεν φαίνεται να έχουν και τόσο μεγάλες διαφορές.

Θα μου πείτε, βέβαια, ότι η Ντεμάσια φαίνεται ωραίο μέρος για να ζει κανείς, έτσι; Οι κάτοικοί της σέβονται τη δικαιοσύνη, την ειλικρίνεια, την αφοσίωση σε οικογένεια και στον θρόνο, και όλοι συμβάλλουν στην υπεράσπιση του βασιλείου από ξένες δυνάμεις. Όσοι δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους βρίσκουν εύκολα βοήθεια από την τοπική τους κοινότητα… Τι είναι όμως εκείνο που βρίσκουν τόσο αντιπαθές στους μάγους και τη μαγεία; Γιατί είναι άραγε ταμπού όλα αυτά στη Ντεμάσια; Αν εξετάσει κάποιος την ίδρυση της κοινωνίας τους ύστερα από τους Πολέμους των Ρούνων, θα δει ότι οι Ντεμασιανοί ήταν πρόσφυγες που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από ανεξέλεγκτους μάγους. Με το πέρασμα του χρόνου, από πολλές απόψεις, αυτός ο φόβος για τη μαγεία έπλασε την πολιτισμική ταυτότητα των Ντεμασιανών.

Συνεπώς, αν και υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορεί να θαυμάσει κανείς στις διάφορες περιοχές και παρατάξεις αυτού του φανταστικού κόσμου, δεν υπάρχουν καθόλου στοιχεία που υποδηλώνουν ότι κάποια από αυτές τις παρατάξεις μπορεί να θεωρηθεί ποτέ «ιδανική» όσον αφορά τις διακρίσεις.